ენერგოუსაფრთხოებას და ენერგოდამოუკიდებლობას განვითარებული თუ განვითრებადი ქვეყნები მნიშვნელოვან ყურადღებას უთმობენ. ელექტროენერგიის პოტენციალის ათვისებასა და ენერგეტიკის განვითარებას, მოსახლეობაზე როგორც პირდაპირ, ისე ირიბად დადებითი ეფექტი მოაქვს.
ქვეყანაში ელექტროენერგიის წარმოების ზრდას, ენერგოუსაფრთხოების ზრდა მოჰყვება და, პარალელურად, ელექტროენერგიაზე სტაბილურ ფასს ვინარჩუნებთ. ელექტროენერგიაზე სტაბილური ფასის შენარჩუნება ქვეყნის ეკონომიკისთვის ძალიან მნიშვნელოვანი ფაქტორია. ამის მიზეზი კი ბუნებრივია ისაა, რომ ნებისმიერი პროდუქტისა თუ საქონლის წარმოებისთვის ელ. ენერგიაა საჭირო. მისი სტაბილური ფასი სხვადასხვა პროდუქტის სტაბილური ფასის შენარჩუნების საშუალებას იძლევა.
სამწუხაროდ, საქართველო თავისი ჰიდრო რესურსის მხოლოდ 23%-მდე იყენებს. ჩნდება კითხვა? თუ შესაძლებელია, რომ გავზარდოთ ჩვენი გენერაცია, რატომ ვერ მოვახერხეთ ეს აქამდე? აქ მთავარი პრობლემა ისაა, რომ დღესდღეობით ქვეყნის ძირითად აქტივებს სახელმწიფო ფლობს. ეს აქტივები ადამიანებს არ ეკუთვნით. შესაბამისად, როდესაც ინვესტორს თუნდაც ჰესის აშენების სურვილი ჰქონდეს, მას უწევს საუბარი ბიუროკრატიასთან და არა ხალხთან, ეს კი შემდგომში გარკვეულ კონფლიქტებს წარმოშობს. მთავარი გამოწვევა ისაა, რომ მოსახლეობა მთლიანად გამოთიშულია აღნიშნული პროცესიდან.
ჰესები უნდა შენდებოდეს კერძო სექტორის მხრიდან და არა სახელმწიფოს ჩარევით. სახელმწიფოს როგორც ჰესებთან, ისე ეკონომიკასთან არაფერი არ ესაქმება. მთავარი ისაა, რომ საწყის ეტაპზე ჩვენს მოქალაქეებს უნდა გადაეცეთ ქვეყანაში არსებული რესურსები, ანუ უნდა მოხდეს ფართომასშტაბიანი პრივატიზაცია.
როდესაც მოსახლეობას დაურიგდება ქვეყანაში არსებული აქტივები ისინი თავად გადაწყვეტენ და თავად მოელაპარაკებიან ინვესტორს ჰესების მშენებლობასთან დაკავშირებით. როგორც უკვე ვთქვი, ახლა მოსახლეობა მთლიანად გამოთიშულია პროცესიდან. პრივატიზაციის შემთხვევაში კი მათ დაუბრუნდებათ ის ქონება, რაც მათ წინაპრებს ეკუთვნოდათ.
შემდგომში კი ინვესტორებთან მოლაპარაკებით თავად გადაწყვეტენ თუ რა ზომის და როგორი ჰესი უნდა აშენდეს ამა თუ იმ ლოკაციაზე, თანაც ამ პროცესში ისინი ეკონომიკურ სარგებელსაც ნახავენ. ადამიანებს უკან უნდა დაუბრუნდეთ კერძო საკუთრებაში ქვეყანაში არსებული აქტივები.
ავტორი: ნოდარ სირბილაძე, ეკონომისტი
მასალა გამოქვეყნებულია მოსაზრებების კატეგორიაში, შესაბამისად მის შინაარსზე სრულად პასუხისმგებელი ავტორია.